[์NC]KookHope-สระเกา

NC:KookHope สระเกา
Nc 18+

    “อะไรกัน แค่หูพี่ก็เป็นขนาดนี้แล้วเหรอ”ตอนนี้สภาพของโฮซอกมีเพียงเสื้อยืดตัวบางและกางเกงที่ลงไปกองที่ข้อเท้า จองกุกเข้ามาใช้มือทำความรู้จักโฮซอกน้อยที่กระดิกทักทายรุ่นน้องพ่ออย่างน่ารัก มือใหญ่รูดแท่งเนื้อเล็กอย่างถะนุถนอม  ส่วนหัวสีสวยโผล่ออกมาโชว์สายตาคมที่จับจ้องแบบไม่วางตา โฮซอกหอบหายใจอย่างหนัก หัวใจเต้นแรงจนแทบกระเด็นออกมานอกอก พยายามสะกดกั้นเสียงหวานไม่ให้มันดังจนคนที่เดินผ่านไปมาได้ยิน

     จองกุกบีบเค้นแท่งเนื้อเล็กๆของรุ่นพี่ตรงหน้าจนน้ำสีใสเยิ้มไปทั่ว ภาพตรงหน้าจองกุกมันน่ามองมากจริงๆ ภาพของจองโฮซอกที่หน้าแดงเถือกไปหมดเพราะอารมณ์กามและความเขินอายที่โดนจับจ้องมายังร่างกาย

    “จองกุก...ฮ่า....”เสียงหวานเอ่ยเรียกชื่อคนตรงหน้าแผ่วเบา ขาสองข้างแทบไม่มีเรี่ยวแรงจะยืนไหวเมื่อรุ่นน้องครอบปากลงบนโฮซอกน้อยที่มีอุณหภูมิสูงมากเกินไปจนจองกุกอาจคิดว่าโฮซอกเป็นไข้ก็ได้ ลิ้นอุ่นไล่เลียแท่งเนื้อสีสวยตั้งแต่ส่วนหัวจนถึงฐานที่ตั้ง จงใจฉโลมน้ำลายเหนียวเหนอะหนะให้เคลือบแท่งเนื้อตรงหน้าไว้

    โฮซอกได้แต่ครางกระเส่า เลือดในการยสูบฉีดสูงจนแทบระเบิดตัวเองตายตรงนี้ จองกุกยังคงวุ่นวายอยู่กับท่อนเนื้อหรรษาของเขาอย่างไม่รู้จักเบื่อหน่าย กายบางบิดเร้าๆเมื่อฟันคมจงใจกัดลงมาจนรู้สึกเจ็บแปล๊บแต่ก็โดนแทนที่ด้วยความเสียวในเวลาต่อมา

     โฮซอกปฏิเสธไม่ได้เลยว่าจอนจองกุกเป็นคนที่เก่งเรื่องอย่างว่ามาก

     หรืออาจเพราะจองกุกเป็นคนแรกและคนเดียวที่ทำแบบนี้ให้เขาก็ไม่รู้ เขาถึงรู้สึกว่าคนตรงหน้าช่างเก่งเหลือเกิน

     “จองกุกอ่า จองกุก...พี่ไม่...อื้อออ...จะเสร็—“จองกุกผละริมฝีปากออกจากท่อนเนื้อเล็กที่กระตุกเล็กน้อยอย่างต้องการปลดปล่อยจนคนเป็นพ่อทำหน้าไม่เข้าใจ ริมฝีปากบสงกำลังจะเอ่ยถามแต่ก็โดนตัดหน้าด้วยคำพูดที่อยากแทรกแผ่นดินหนี

    “กุกกี้บอกให้เรียกว่ายังไงครับโฮบิเวลาเราอยู่ด้วยกันสองคน”จองกุกมองหน้าร่างบางอย่างต้องการจะกลืนกินคนตรงหน้าเดี๋ยวนี้ หน้าผากกว้างแนบไปกับหน้าผากอีกคนจนปลายจมูกโด่งคลอเคลียกัน มือหนาบีบเคล้นสะโพกนุ่มนิ่มที่ล่อตาล่อใจเขามาตั้งนานแล้ว

      มือใหญ่ฟ้อนเฟ้นไปตามสะโพกมน บีบขย้ำจนมีรอยแดงทั่วผิวขาวใส โฮซอกได้แต่เบี่ยงหน้าหลบริมฝีปากได้รูปของอีกคนที่พรมจูบไปทั่วใบหน้าหวาน

       “โฮบิได้ยินที่กุกกี้ถามหรือเปล่าครับ”ริมฝีของจองกุกพูดชิดลำคอระหงส์ก่อนจะกัดมันอย่างหมั่นเขี้ยวให้ฮซอกสะดุ้งหลุดเสียงร้องออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ ลิ้นร้อนเลียไปตามรอยฟันเหมือนกำลังจะปลอบประโลมอีกฝ่ายที่ทำให้ตกใจ แต่พอโฮซอกผ่อนคลายก็กัดสร้างรอยใหม่ก่อนจะเอ่ยถามย้ำอีกคน”ตอบผมสิครับโฮบิ”

     “จองกุ….จองสั่ง อ่ะ….กุกกี้สั่งให้โฮบิเรียกกุกกี้แล้วแทนตตัวเองว่าโฮบิ”

     “เก่งมากครับคนดีของผม”มือหนาเชยคางอีกคนให้หันมาหาแล้วป้อนจูบแสนหวานให้เป็นรางวัล เรียวลิ้นร้อนสอดแทรกเข้าไปในโพรงปากเล็ก เกี่ยวกระหวัดลิ้นเล็กนุ่มนิ่มของอีกฝากมาดูดดึงประหนึ่งเยลลี่แสนหวานที่ได้ลิ้มลองเท่าไหร่ก็ไม่รู้สึกเบื่อ สองริมฝีปากป้อนความหวานให้กันเนินนานเหมือนไม่อยากแยกจากกันไปไหน แต่โฮซอกก็ต้องเป็นฝากดันอกอีกคนออกก่อนเพราอากาศหายใจที่กำลังจะหมด มือเล็กทุบไปบนแผ่นอกกว้างทำให้จองกุกต้องถอนรริมฝีปากออกมาอย่าเงสียดายแต่ก็ไม่วายคลอเคลียอยู่บริเวณริมฝีปากนิ่มของอีกคนอยู่ดี

    “จองกุก…ฮ่า…ช่วยพี่ ช่วยพี่ก่อน”โฮซอกพยายามพูดออกไปทั้งที่ตอนนี้แทบไม่มีแรงจะเปล่งคำต่างๆออกมาด้วยซ้ำ เสียงแหบพร่าทำให้จองกุกที่กำลังเพลิดเพลินอยู่กับริมฝีปากคนตรงหน้ากลับไปสนใจเจ้าโฮซอกน้อยที่ยังคงตื่นตัวรอการปลดปล่อยจากน้าจองกุกอยู่ มือใหญ่รูดรั้งแท่งเล็กน่ารักของอีกคนอย่างเชื่องช้าเหมือนเป็นการแกล้งให้โฮซอกทรมานเล่น จนคนที่โดนหยอกต้องส่งมือมาจับมืออีกฝ่ายให้รูดรั้งแท่งเล็กนั้นเร็วๆและใช้เวลาไม่นาน โฮซอกก็ปลดปล่อยออกมาเต็มฝ่ามือของจองกุกและตัวเอง